بررسی رابطه میان رشد طبقه متوسط جدید و افزایش تقاضا برای مشارکت سیاسی (1387-1375) مورد مطالعه: شهر اصفهان

یکی از مسائل اساسی در حوزه جامعه شناسی سیاسی، بررسی نقش طبقه متوسط جدید می باشد. طبقه متوسط جدید از جمله نیروهای تأثیرگذار بر تحولات سیاسی و اجتماعی ایران قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی می باشند به گونه ای که هر نوع بی توجهی به نقش و مطالبات این گروه تبعات و پیامدهای ناگواری به دنبال خواهد داشت. لذا با توجه به رشد سریع طبقه متوسط جدید بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به ویژه از دهه70 به بعد، تقاضا برای مشارکت سیاسی از سوی این گروه در نهادهای اجتماعی و مدنی افزایش یافته است. سوال اصلی این پژوهش این بوده است که: آیا بین رشد طبقه متوسط جدید و افزایش تقاضا برای مشارکت سیاسی رابطه وجود دارد؟ روش تحقیق در این پژوهش به شیوه پیمایش بوده است. نمونه تحقیق 350 نفر از دانشجویان، اساتید دانشگاه، معلمان و روزنامه نگاران ساکن شهر اصفهان می باشند. داده های آن از طریق پرسشنامه ساختار یافته گردآوری و با استفاده از نرم افزار spss تحت محیط ویندوز تجزیه و تحلیل شدند. چارچوب نظری این تحقیق برگرفته از نظریات علوم سیاسی و اجتماعی در قالب دیدگاههای انتقادی می باشند. برای ارزیابی پایایی ابزار تحقیق از روش کرونباخ و در جهت روایی از روایی صوری استفاده شده است. فرضیات با استفاده از آزمون t و f سنجیده شده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که رشد تقاضا برای مشارکت سیاسی در میان اقشار مختلف طبقه متوسط جدید در شهر اصفهان یکسان نمی باشد. به عنوان مثال میانگین این گرایش در میان دانشجویان(03/48) و روزنامه نگاران(64/46) است حال آنکه این گرایش در میان اساتید دانشگاه(20/45) و معلمین(44/41) می باشد. همچنین از 16 سوأل مطرح شده در این تحقیق 11سوأل دارای رابطه معنادار بین متغیرهای مستقل با متغیر وابسته بوده و در 5 سوأل دیگر این رابطه معنادار نبوده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که بین متغیرهای مستقلی همچون سن، محل سکونت، تحصیلات، میزان درآمد و سلوک روانی با افزایش تقاضا برای مشارکت سیاسی رابطه معناداری وجود ندارد، در حالیکه عواملی چون آگاهی سیاسی، فردگرایی، محیط سیاسی، شیوه زندگی و رسانه های جمعی بر افزایش میزان تقاضا برای مشارکت سیاسی تأثیرگذار بودند.